In 1953 vond de Watersnoodramp plaats. Daarbij kwamen grote delen van Zuidwest-Nederland onder water te staan. Minstens 1.836 mensen overleefden de ramp niet. Nu, zeventig jaar later, staan nog altijd 105 mensen als vermist geregistreerd. Een tijdlijn van de Watersnoodramp.
Zaterdag 31 februari
- Het KNMI geeft in de nacht van zaterdag 31 januari op zondag 1 februari 1953 een waarschuwing voor slecht weer. Er is een noordwesterstorm onderweg. Ook komt er ‘gevaarlijk hoog water’. Daarnaast is het springtij, waardoor het water bij vloed hoger staat dan normaal.
- De waarschuwing wordt door veel mensen in de wind geslagen. Ze zijn wel gewend met het water te leven en denken dat het wel meevalt. Maar het valt niet mee.
- Als het om 22.30 uur eb is, hoort het water laag te staan. Maar dat gebeurt niet. De wind stuwt het water op.
Zondag 1 februari
- Maar het wordt natuurlijk ook weer vloed. Om 2.00 uur spoelt het zeewater al voor het eerst over de dijken heen. En een uur later gaat het goed mis. De eerste dijken breken bij Kruiningen en Kortgene (allebei Zeeland) en het Zuid-Hollandse Oude-Tonge.
- Ook op veel andere plekken in Zeeland, Zuid-Holland en Noord-Brabant houden de dijken het niet. Bijna honderd dijken begeven het. De eilanden Schouwen-Duiveland, Tholen (allebei Zeeland) en Goeree-Overflakkee (Zuid-Holland) komen bijna helemaal onder water te staan.
- Dat weet dan nog bijna niemand. De Zeeuwse en Zuid-Hollandse eilanden zijn in die tijd nog echt eilanden. En door de overstromingen doen de telefoonlijnen het niet meer.
- Het water komt tijdens de tweede vloed (zondag overdag) nog hoger dan tijdens de nacht dat de dijken zijn gebroken. Duizenden mensen moeten het dak op en er vallen door die tweede vloed veel slachtoffers.
Maandag 2 februari (en de dagen erna)
- Als het eerste vliegtuig ‘s middags over het rampgebied vliegt, blijkt de enorme omvang van de Watersnoodramp. Meer dan 150.000 hectare grond (ruim 200.000 voetbalvelden) is overstroomd. Al snel wordt ook duidelijk dat honderden mensen zijn omgekomen.
- Er komt een enorme hulpactie op gang, uit binnen- en buitenland. Uiteindelijk worden op 5 februari de laatste overlevenden gered. Zondag 8 februari is een dag van nationale rouw.
- Bij de Watersnoodramp komen 1.836 mensen om het leven. 105 mensen zijn nooit teruggevonden en er zijn ook lichamen van onbekende doden begraven. 200.000 dieren overleven de overstromingen ook niet. Duizenden huizen zijn onbewoonbaar geraakt en nog eens 43.000 huizen hebben schade. De totale schade bedraagt 1,5 miljard gulden, wat nu 5,4 miljard euro zou zijn.
Na de Watersnoodramp
- Al voor de Watersnoodramp is meerdere keren gewaarschuwd voor de slechte staat van de Nederlandse dijken. Maar met die waarschuwingen wordt niet altijd wat gedaan. Na de ramp gebeurt dat wél. Al snel komen er plannen om de kust van Zuidwest-Nederland goed te beschermen.
- Die plannen resulteren uiteindelijk in de Deltawerken. De eerste (Hollandsche IJsselkering) is in 1958 klaar en de laatste twee (Maeslantkering en Hartelkering) in 1997.
- Meest iconisch is misschien wel de Oosterscheldekering. Bij te hoog water kunnen stalen wanden naar beneden worden geschoven om het water tegen te houden. Op die manier blijft de Oosterschelde in open verbinding met de Noordzee staan. Daardoor kunnen bijzondere dier- en plantensoorten in de Oosterschelde overleven.