Van de oorlog in Oekraïne tot het WK en de stikstofcrisis: voor cabaretiers bood 2022 weer volop inspiratie. Claudia de Breij, Guido Weijers en Dolf Jansen staan op de planken met hun oudejaarsconference. Wat vinden critici van hun optredens? NU.nl zet de belangrijkste recensies op een rij.
Claudia de Breij – op NPO1 om 22.20 uur
De Volkskrant is laaiend enthousiast over de derde oudejaarsconference van De Breij. “Vanaf de opening, waarin ze het politieke jaar stevig en met veel grappen bij de kop grijpt, is de 2022-editie meeslepend en perfect in balans, met ernst, empathie, ontroering, relativering en veel lucht scheppende vergelijkingen.”
Trouw omschrijft het optreden van De Breij als “verbindend, scherp en cynisch”. “De rol van verbindende dominee die zo hoort bij de traditie van de oudejaarsconference, past Claudia de Breij als geen ander. Wel wil De Breij iets te veel aan bod laten komen. Met name het entertainmentnieuws is met Glennis Grace, Lil Kleine, Matthijs van Nieuwkerk en Johan Derksen oververtegenwoordigd. Dat had best een tandje minder gemogen.”
Deze voorstelling verdient de volle aandacht. Dus de volgende dag in alle rust terugkijken verdient de aanbeveling.
De Theaterkrant is wat kritischer. “Het zullen de leeftijd en de zorgen over haar kinderen wel zijn, allebei zeer begrijpelijk, maar de ernst van Claudia de Breij zit de humor nog weleens in de weg. De balans tussen lering en vermaak raakt wat verstoord.”
De Telegraaf schrijft over een “sterke, inhoudelijke voorstelling”. “Misschien net iets minder geschikt om op een gezellige Oudejaarsavond met vrienden, oliebollen en champagne aan te zetten op tv. Deze voorstelling verdient namelijk de volle aandacht. Dus de volgende dag in alle rust terugkijken verdient de aanbeveling.”
Het AD zegt dat De Breij “uitgebreid stilstaat bij de schandalen rond The Voice en DWDD“. “Geen lichte kost – maar onvermijdelijk in een terugblik op dit jaar. Gelukkig relativeert De Breij ook, bijvoorbeeld als ze stelt: ‘Het feit dat alle klootzakken mannen zijn, wil niet zeggen dat alle mannen klootzakken zijn.'”
Guido Weijers – op RTL 4 om 20.00 uur
In een interview met Trouw vertelt Weijers dat hij terug wil naar de basis. “Het wordt dit jaar stand-up zonder franje: één man, één microfoon, en dan grappen maken die de tijdgeest vatten. Dus geen technische toestanden met een projectiescherm, een powerpoint of een fancy achtergrond. Al die poespas laat ik weg. Ik hoor van theaterdirecteuren dat ze dat erg waarderen en dat er echt een andere persoon op het podium staat dan vijftien jaar geleden. Ik voel dat zelf ook.”
De Volkskrant is kritisch op sommige gedeeltes in de voorstelling. “Soms wordt Weijers prekerig en trapt hij enkele open deuren in. Op andere momenten zijn de grappen net te plat, zoals over de BN’ers die in 2022 een scheve schaats reden of in ongenade raakten. Maar door enkele effectief terugkerende verhaallijntjes zit de elfde oudejaars van Guido Weijers wel goed in elkaar, met een afkoelboodschap van ‘Iceman’ Wim Hof, een saluut aan muziekgrootheid Henny Vrienten en een moraal die pronatuur en prodierenwelzijn is.”
“De oudejaarsshow van Weijers kent een hogere grapdichtheid dan die van De Breij”, schrijft De Telegraaf. “Maar niet alle grappen zijn even sterk en soms legt Weijers zijn ‘prekerigheid’ er nog net iets te dik bovenop. Zijn relaas over de steeds kortere wandelingen die hij met een terminaal zieke vriend maakte, lijken daarentegen recht uit zijn hart te komen.”
Dolf Jansen – op voorstellinggemist.tv
Jansens oudejaarsconference wordt positief ontvangen door verschillende recensenten. “De term ‘activistische comedy’, die hij zelf gebruikt, dekt de lading”, schrijft de Volkskrant. “In Flitsbezorgd is Jansen lekker uitgesproken als altijd, traditiegetrouw soms ook vreselijk flauw. ‘Ik heb vanavond geen ondergrens’, zegt hij terwijl hij allerlei varianten op Tinder te berde brengt.”
“Via het Amerikaanse afpakken van het abortusrecht trekt hij door naar Johan Derksen, op naar een betoog over ‘bange mannen’ en hun grensoverschrijdende gedrag. In Utrecht krijgt hij er de handen voor op elkaar, helemaal als er een serieuze oproep volgt aan alle niet-bange mannen, die niets te vrezen hebben van een veranderde tijd.”
“Het is makkelijk om Dolf Jansen te verwijten dat hij altijd hetzelfde zegt en preekt voor eigen parochie”, schrijft Trouw. “Daarmee doen we Flitsbezorgd echter tekort. Jansen staat er fris en energiek bij. Zijn tempo blijft indrukwekkend hoog. Alleen jammer dat hij het nodig vindt het theaterpubliek in ‘de provincie’ af te kraken. Dat hebben de inwoners van Veghel en Emmen niet verdiend.”
Dolf Jansen hink-stap-springt soepel door het jaar, waarin de cadeautjes de cabaretier op een schaaltje zijn aangeboden.
In de show vertelt Jansen onder meer over de scheiding van zijn vrouw. “Dat is een sterk stuk”, schrijft het AD. “Maar net zo vaak vergeet Jansen zijn gelijk een beetje aardig te verpakken. Hij legt uit hoe de positie van vrouwen is veranderd en komt via het kaarsincident van Johan Derksen tot een voorspelbare conclusie: de ontwikkeling van het andere geslacht maakt sommige mannen bang.”
De Theaterkrant is iets positiever over de cabaretier. “Jansen hink-stap-springt soepel door het jaar, waarin de cadeautjes de cabaretier op een schaaltje zijn aangeboden: Willem Engel die zich na een paar dagen in de cel vanwege opruiing vergelijkt met Nelson Mandela; supermarkt Jumbo, die net als andere supermarkten de boeren stelselmatig afknijpt en beweert niets met het stikstofprobleem van de boeren te maken te hebben; winkelbedrijf Blokker dat ook doet aan flitsbezorgen en er dus van uitgaat dat iemand een vergiet echt binnen een kwartier nodig heeft.”
“Zoals we van Jansen gewend zijn, heeft hij na zijn in humor gedoopte ernstige verhaal, nog wel een hoopvolle gedachte. Hij gelooft dat de weldenkende mens zich niet willoos naar de ondergang van het leven op aarde hoeft te laten leiden. Of hij het na zo veel bewijzen van het tegendeel zelf nog gelooft, is de vraag.”